Λιμπερταριανισμός

Κάθε ποινή έχει δύο μέρη:   Την αποζημίωση του θύματος που αξίζει στο θύμα, και  την τιμωρία του θύτη που την αξίζει στον θύτη. Εδώ αναφερόμαστε στο δεύτερο κομμάτι, που επιβαρύνει τον θύτη πέρα απ' την αποζημίωση του θύματος. Σκοπός Στην Φιλοσοφία, έχουν προταθεί τρεις βασικές απόψεις για τον σκοπό της τιμωρίας:  Η αποτροπή (deterrence) μελλοντικών εγκλημάτων,  η αναμόρφωση (rehabilitation) του εγκληματία,  η αντεκδίκηση (retribution). Ο Ρόθμπαρντ έχει γράψει ότι στον λιμπερταριανισμό η τιμωρία είναι retributive (αντεκδικητική), και κατακρίνει τις άλλες δύο απόψεις. Retribution remains as our only just and viable theory of punishment[...]. The barbaric turns out to be the just while the "modern" and the "humanitarian" (αναφέρεται στην αποτροπή και την αναμόρφωση) turn out to be grotesque parodies of justice. Το επιχείρημα του Ρόθμπαρντ κατά της αποτροπής είναι ένα γνωστό επιχείρημα που δεν το επινόησε ο ίδιος:  Aν σκοπός είναι  μόνο  η  αποτροπή, τιμωρούμε παρ

Διαβάζουμε ότι ο Κάρολος δεν πληρώνει φόρο κληρονομίας για την τεράστια ακίνητη περιουσία που κληρονομεί απ' την Ελισάβετ. Τα αισθήματα είναι ανάμικτα. Απ' την μία, είναι ευχάριστο που κάποιος δεν ληστεύεται απ' το Κράτος.   Όχι, δεν θέλω να τον φορολογήσουν!    Στο κάτω κάτω, και να τον φορολογήσουν, τι θα ωφεληθώ;  Θα μού επιστρέψουν εμένα τους φόρους μου;  Όχι βέβαια.  Άλλοι θα τα πάρουν κι αυτά, όπως πήραν και τα δικά μου.  Δεν θέλω λοιπόν να φορολογήσουν τον Κάρολο.  Θέλω να σταματήσουν να φορολογούν κι εμένα, και όλους!   Θέλω το Κράτος (ως θεσμός) να καταργηθεί και να απελευθερωθεί η αγορά. Απ' την άλλη, ο Κάρολος  είναι  το Κράτος.  Είναι κορυφαίο στέλεχος ενός κράτους.  Το στέλεχος του μηχανισμού καταλήστευσης δεν αυτο-ληστεύεται.  Εξεπλάγη κανείς; Η χαρά που κάποιος δεν φορολογήθηκε μετατρέπεται σύντομα σε λύπη όταν διαπιστώνουμε ποιος  ήταν ο τυχερός, και γιατί .  Ο λόγος που αυτός είναι τυχερός είναι ο ίδιος λόγος που εμείς είμαστε άτυχοι.  Ο λόγος είναι ότ

Ορισμοί Εδώ, όταν λέω "γυναίκες" και "άνδρες", εννοώ ανθρώπους με χρωμοσώματα ΧΧ και ΧΥ αντιστοίχως. Αναφέρομαι στο βιολογικό φύλο. Ό,τι δηλώσεις, με μια εξαίρεση Στον λιμπερταριανισμό, ο καθένας μπορεί να αισθάνεται και να δηλώνει ό,τι θέλει.  Δεν είναι υποχρεωμένοι οι άλλοι να σε αποκαλούν όπως θες εσύ, αλλά η δήλωση επιτρέπεται.  Με μία μόνο εξαίρεση: Δεν επιτρέπεται η απάτη . Πχ, δεν επιτρέπεται να δηλώσεις ψευδή στοιχεία στο βιογραφικό σου προκειμένου να αποσπάσεις χρήματα, γιατί αυτό είναι κλοπή. Αλλά μπορείς, αν είσαι άνδρας, να γράψεις στο βιογραφικό σου ότι θεωρείς τον εαυτό σου γυναίκα (που ισχύει).  Αν ο ενδιαφερόμενος σε ρωτήσει “είσαι και βιολογικά γυναίκα;” μπορείς να αρνηθείς να απαντήσεις, αλλά, αν απαντήσεις ψευδώς, μπορεί να κατηγορηθείς για απάτη. Απάτη υφίσταται όταν υπάρχει οικονομικό διακύβευμα. Όχι όταν βγαίνεις ραντεβού με κάποιον. Εκεί, είναι ψέμα μεν, είναι ηθικά μεμπτό ίσως, αλλά δεν είναι απάτη με βάση τον λιμπερταριανισμό.  Εν ολίγοι

Διαβάζουμε την ιστορία του Stefan Guericke, του Γερμανού διδάκτορα αρχαιολογίας που έγινε ο μεγαλύτερος αρχαιοκάπηλος μη-πρωθυπουργός της σύγχρονης ιστορίας. Καταδικάστηκε επανειλημμένως για  λαθρεμπόριο αρχαιοτήτων “ανεκτίμητης αξίας”. Ανεκτίμητης; Το "ανεκτίμητης αξίας" χρειάζεται εξήγηση. Πρώτον, αξία για ποιον;  Το κάθε πράγμα έχει άλλη αξία για τον καθένα.  Το μόνο αντικειμενικό που ξέρουμε για την αξία ενός πράγματος είναι ότι κάποιος το αγόρασε για ένα ποσόν, άρα γι' αυτόν είχε μεγαλύτερη αξία από αυτό το ποσόν, ενώ γι' αυτόν που το πούλησε είχε μικρότερη αξία. Δεύτερον, α ν πας ένα εύρημα "ανεκτίμητης αξίας" σ' έναν έμπειρο αρχαιοκάπηλο ή στον οίκο Κρίστι, μια χαρά θα εκτιμήσουν πόσα πιάνει. Όποιος εμπορεύεται τέτοια πράγματα συχνά, έχει μάθει να κάνει πρόβλεψη. Όταν πουληθεί, θα γνωρίζουμε πλέον όλοι (αντικειμενικά) ότι για κάποιον άξιζε (υποκειμενικά) περισσότερο από κάποιο ποσό. Αυτό θα ληφθεί υπόψιν για να ανανεώσουμε την εκτίμηση της

Τούτη η ιστορία προέρχεται από μαρτυρία κάποιου που γεννήθηκε αμέσως μετά τον 2ο ΠΠ, που τού την είχαν πει οι γονείς του από πρώτο χέρι.  Δεν έχει σημασία ούτε ο τόπος ούτε τα ονόματα.  Ο λόγος που δεν θέλω να πω ονόματα είναι πως οι σημερινοί απόγονοι αυτών των ανθρώπων δεν έχουν καμία ευθύνη για τα καμώματα των παππούδων τους. Ένας πρώην αξιωματικός της Ελ.Ασ., ας τον πούμε Μανώλη, στην Κατοχή είχε δραστηριοποιηθεί ως κατάσκοπος των Άγγλων, δηλαδή των Συμμάχων.  Οι Άγγλοι έριχναν "κασόνια τις λίρες" για να χρηματοδοτήσουν το κατασκοπευτικό τους δίκτυο κατά των Γερμανών κατακτητών. Μια μέρα πήγαινε, με το λεωφορείο, στην κεφαλούπολη της περιοχής να συναντήσει τους κατασκόπους που διηύθυνε και να τούς πληρώσει.  Ήταν φορτωμένος λίρες και δύο πιστόλια. Στον δρόμο, αντιλήφθηκε ότι τον παρακολουθούσαν δύο συνεργάτες των Γερμανών.  Κατέβηκε πριν φτάσει στην πόλη.  Όλοι γνώριζαν τι επρόκειτο να συμβεί.  Ο Μανώλης τραβάει το ένα του όπλο, αλλά παθαίνει εμπλοκή.  Πριν προλάβει να τρ

Η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο.  Ήδη έχει πετύχει υπεράνθρωπες επιδόσεις σε παιχνίδια όπως του Atari.   Πλέον, έχει και υπεράνθρωπες επιδόσεις στην κατανόηση βασικών πολιτικών εννοιών, αφού δείχνει να κατανοεί πράγματα που οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να κατανοήσουν.  Οι άνθρωποι, υπό ίδιες συνθήκες, συχνά παθαίνουν βραχυκύκλωμα, αρχίζουν να λένε παράλογα πράγματα όπως " αν δεν σ' αρέσει να σού παίρνουμε τα λεφτά να πας στην ζούγκλα " και άλλα τέτοια ακατάληπτα. Επίσης, το AI δείχνει υπεράνθρωπη ικανότητα να παραδέχεται τις αντιφάσεις και να αναθεωρεί τις απόψεις του.  Είναι  "ανοιχτόμυαλο".  Διαφαίνεται η ελπίδα , αν μάς αντικαταστήσουν τα ρομπότ, ο κόσμος να γίνει καλύτερος. 🙂 Το εξής είναι ένας διάλογος με το GPT-3.  Το κείμενο του ανθρώπου (human) είναι γραμμένο από άνθρωπο και οι αποκρίσεις του AI είναι αποτέλεσμα υπολογισμού που κάνει το γλωσσικό μοντέλο GPT-3. Human: is taxation theft? AI: Again, that depends on your persp

Σχόλιο ακροατή στο  1ο βίντεο  της σειράς για τα ζώα Όταν ρυπαίνεις το περιβάλλον, προσβάλλεις τα δικαιώματα των άλλων.  Όταν παράγεις CO2 και συμβάλλεις στην υπερθέρμανση του πλανήτη, αυτό έχει επίπτωση και στην δικιά μου ζωή και το δικό μου μέλλον. Και δεν είναι μόνο το CO2, αλλά και τα μικροπλαστικά, τα σκουπίδια στους ωκεανούς κτλ.  Οπότε, από λιμπερταριανή άποψη, έχεις δικαίωμα να καταστρέψεις κάθε αυτοκίνητο, εργοστάσιο και καυστήρα. Αυτό μοιάζει με τον νόμο της ζούγκλας, οπότε είναι απαραίτητη μια περιβαλλοντική πολιτική. Δεν έχω ακούσει μέχρι στιγμής κάποια λιμπερταριανή απάντηση στο περιβαλλοντικό πρόβλημα, και αν δεν δωθεί οι κρατιστές θα κερδίζουν έδαφος. Απάντηση Δεν βλέπω γιατί το περιβαλλοντικό θέμα είναι τόσο κρίσιμο που, αν δεν το λύσουμε εμείς, τότε δικαιολογείται η συστηματική ληστεία, η βία, η δουλεία, και η τρομοκρατία.   Έχουν πολλή δουλειά να κάνουν οι κρατιστές για να κερδίσουν ή να διατηρήσουν έδαφος.   Το βάρος της απόδειξης είναι σ' αυτούς, που υποστηρίζο