Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2022

Μια παλιά ιστορία

Τούτη η ιστορία προέρχεται από μαρτυρία κάποιου που γεννήθηκε αμέσως μετά τον 2ο ΠΠ, που τού την είχαν πει οι γονείς του από πρώτο χέρι.  Δεν έχει σημασία ούτε ο τόπος ούτε τα ονόματα.  Ο λόγος που δεν θέλω να πω ονόματα είναι πως οι σημερινοί απόγονοι αυτών των ανθρώπων δεν έχουν καμία ευθύνη για τα καμώματα των παππούδων τους. Ένας πρώην αξιωματικός της Ελ.Ασ., ας τον πούμε Μανώλη, στην Κατοχή είχε δραστηριοποιηθεί ως κατάσκοπος των Άγγλων, δηλαδή των Συμμάχων.  Οι Άγγλοι έριχναν "κασόνια τις λίρες" για να χρηματοδοτήσουν το κατασκοπευτικό τους δίκτυο κατά των Γερμανών κατακτητών. Μια μέρα πήγαινε, με το λεωφορείο, στην κεφαλούπολη της περιοχής να συναντήσει τους κατασκόπους που διηύθυνε και να τούς πληρώσει.  Ήταν φορτωμένος λίρες και δύο πιστόλια. Στον δρόμο, αντιλήφθηκε ότι τον παρακολουθούσαν δύο συνεργάτες των Γερμανών.  Κατέβηκε πριν φτάσει στην πόλη.  Όλοι γνώριζαν τι επρόκειτο να συμβεί.  Ο Μανώλης τραβάει το ένα του όπλο, αλλά παθαίνει εμπλοκή.  Πριν προλάβει να τρ

To AI δείχνει υπεράνθρωπες πολιτικές επιδόσεις

Η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο.  Ήδη έχει πετύχει υπεράνθρωπες επιδόσεις σε παιχνίδια όπως του Atari.   Πλέον, έχει και υπεράνθρωπες επιδόσεις στην κατανόηση βασικών πολιτικών εννοιών, αφού δείχνει να κατανοεί πράγματα που οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να κατανοήσουν.  Οι άνθρωποι, υπό ίδιες συνθήκες, συχνά παθαίνουν βραχυκύκλωμα, αρχίζουν να λένε παράλογα πράγματα όπως " αν δεν σ' αρέσει να σού παίρνουμε τα λεφτά να πας στην ζούγκλα " και άλλα τέτοια ακατάληπτα. Επίσης, το AI δείχνει υπεράνθρωπη ικανότητα να παραδέχεται τις αντιφάσεις και να αναθεωρεί τις απόψεις του.  Είναι  "ανοιχτόμυαλο".  Διαφαίνεται η ελπίδα , αν μάς αντικαταστήσουν τα ρομπότ, ο κόσμος να γίνει καλύτερος. 🙂 Το εξής είναι ένας διάλογος με το GPT-3.  Το κείμενο του ανθρώπου (human) είναι γραμμένο από άνθρωπο και οι αποκρίσεις του AI είναι αποτέλεσμα υπολογισμού που κάνει το γλωσσικό μοντέλο GPT-3. Human: is taxation theft? AI: Again, that depends on your persp

Ερώτηση για το περιβάλλον

Εικόνα
Σχόλιο ακροατή στο  1ο βίντεο  της σειράς για τα ζώα Όταν ρυπαίνεις το περιβάλλον, προσβάλλεις τα δικαιώματα των άλλων.  Όταν παράγεις CO2 και συμβάλλεις στην υπερθέρμανση του πλανήτη, αυτό έχει επίπτωση και στην δικιά μου ζωή και το δικό μου μέλλον. Και δεν είναι μόνο το CO2, αλλά και τα μικροπλαστικά, τα σκουπίδια στους ωκεανούς κτλ.  Οπότε, από λιμπερταριανή άποψη, έχεις δικαίωμα να καταστρέψεις κάθε αυτοκίνητο, εργοστάσιο και καυστήρα. Αυτό μοιάζει με τον νόμο της ζούγκλας, οπότε είναι απαραίτητη μια περιβαλλοντική πολιτική. Δεν έχω ακούσει μέχρι στιγμής κάποια λιμπερταριανή απάντηση στο περιβαλλοντικό πρόβλημα, και αν δεν δωθεί οι κρατιστές θα κερδίζουν έδαφος. Απάντηση Δεν βλέπω γιατί το περιβαλλοντικό θέμα είναι τόσο κρίσιμο που, αν δεν το λύσουμε εμείς, τότε δικαιολογείται η συστηματική ληστεία, η βία, η δουλεία, και η τρομοκρατία.   Έχουν πολλή δουλειά να κάνουν οι κρατιστές για να κερδίσουν ή να διατηρήσουν έδαφος.   Το βάρος της απόδειξης είναι σ' αυτούς, που υποστηρίζο

Λιμπερταριανισμός και εγωισμός

Ο μύθος που συζητούμε εδώ είναι ότι όποιος είναι λιμπερταριανός, επειδή είναι ηθικός ατομιστής και συνήθως αναρχικός, είναι αντικοινωνικός, απροσάρμoστος, ασυμβίβαστος, σολιψιστής, κλπ. Φιλοσοφίες Ο ηθικός ατομισμός (moral individualism) αναγνωρίζει το άτομο ως φορέα αξιών, ηθικών αποφάσεων, δικαιωμάτων και ευθυνών.  Δεν λέει ότι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται παρέα.  Τα δικαιώματα, άλλωστε, τα θέλουμε για να οριοθετούμε τις συναναστροφές  μας.  Ο Ροβινσώνας Κρούσος, πριν την εμφάνιση του Παρασκευά, δεν είχε ανάγκη ούτε δικαιώματα ούτε ατομισμό.  Το ότι μιλάμε για θεωρία δικαίου, από μόνο του, δείχνει ότι δεν απευθυνόμαστε σε Ροβινσώνες. Ο ηθικός εγωισμός (moral egoism) λέει κάτι διαφορετικό που  δεν  είναι μέρος του λιμπερταριανισμού.  Λέει ότι  οφείλεις να κάνεις αυτό που σε συμφέρει. Μα ο λιμπ/σμός δεν απαγορεύει να βλάψεις τον εαυτό σου.  Δικός σου είσαι, ό,τι θες σε κάνεις. Πραξεολογία Άλλωστε, δεν είναι καθόλου εύκολο να βλάψεις τον εαυτό σου, με την ευρύτερη έννοια των συμφερόντων

Τέλος η σειρά για τα ζώα

Εικόνα
Μετά χαράς κλείσαμε σήμερα την σειρά για τα δικαιώματα των ζώων, στο YouTube.   Εδώ είναι το playlist . Στην εισαγωγή κάνω ένα γενικό σχόλιο του φαινομένου, μια ψυχολογική ερμηνεία του πώς φτάσαμε, ίσως, σ' αυτό το σημείο, και προϊδεάζω για αυτά που θα αναπτύξω στα επόμενα βίντεο. Στο 2ο βίντεο, αναφέρομαι στους φιλοσόφους που δεν πιστεύουν ότι τα ζώα έχουν δικαιώματα.  Καρτέσιος, Καντ, Ακινάτης, Μ. Βασίλειος, κλπ. Το 3ο βίντεο είναι το πιο ενδιαφέρον από άποψη λιμπερταριανής θεωρίας, γιατί αναπτύσσω το επιχείρημα του Νάρβεσον για την δικαιολόγηση των δικαιωμάτων, και εξηγώ τα προβλήματα του ωφελιμισμού που πρεσβεύει ο Μπένθαμ. Στο 4ο και τελευταίο επεισόδιο αναφέρομαι στους κορυφαίους φιλόζωους του καιρού μας, τον Σίνγκερ και τον Ρήγκαν. Ήταν κουραστική σειρά, με απαιτητικό περιεχόμενο.  Ελπίζω να μην σάς κούρασα όσο κούρασα τον εαυτό μου.  😁 Είμαι ευχαριστημένος απ' την ποιότητα του έργου και των περισσότερων σχολίων που έλαβα.  Σύντομα θα μοιραστώ κι εδώ, επιλεκτικά, κάποια

Αφήστε ιδιώτες να τούς σώσουν!

Διαβάζω εδώ και μέρες, και ξαναδιαβάζω εχθές , ότι τραγικά πράγματα συμβαίνουν σε μια νησίδα στον Έβρο. Μια 40ριά άνθρωποι έχουν αποκλειστεί στην νησίδα και τούς τρώνε τα φίδια.  Κυριολεκτικά.  Ένα κορίτσι 5 χρονών πέθανε από σκορπιό.  Εδώ και μέρες! Η 3η Ελληνική Δημοκρατία (ΕΔ) και η Δημοκρατία της Τουρκίας (ΔΤ) πετάνε το μπαλάκι η μία στην άλλη.  "Όχι δική σου είναι η νησίδα, πήγαινε εσύ να τούς μαζέψεις", "Δεν είναι δική μου, πήγαινε εσύ." Και οι δύο ψέματα λένε, γιατί η νησίδα δεν είναι κανενός.  Από λιμπερταριανή άποψη είναι άκτητη, αναξιοποίητη, στην φυσική της κατάσταση, και οποιοσδήποτε δικαιούται να πάει εκεί να την οικειοποιηθεί.  Φυσικά δεν θα τον αφήσουν οι εγκληματικές οργανώσεις που έχουν καταλάβει τεράστιες εκτάσεις και μονοπωλούν την βία και την "προστασία" σ' αυτές. Το κακό δεν είναι ότι δεν πάει κανένα Κράτος να τούς σώσει.  Δεν περιμένει κανείς τίποτα τέτοιο.  Δεν είναι φιλανθρωπικές οργανώσεις η ΕΔ και η ΔΤ.  Είναι κατακτητικές κα

Ένας γάμος που... κάνει μπαμ!

Διαβάζουμε ότι κάποιος ξυλοκοπούσε την γυναίκα του στα Χανιά.  Παρενέβη η γειτόνισσα και ο σύζυγος τότε "άρχισε να ουρλιάζει ότι είναι δική του, ότι μπορεί να της κάνει ό,τι θέλει, ότι αν θέλει μπορεί να της ρίχνει όσες σφαλιάρες θέλει, πως δεν είναι κανενός η δουλειά να χώνεται και άλλα παρόμοια." Δύο ερωτήματα: Ισχύει ότι η σύζυγος ανήκει σ' αυτόν και άρα τής κάνει ό,τι θέλει; Ισχύει ότι "δεν είναι κανενός δουλειά να χώνεται"; Στο πρώτο,  σχεδόν σίγουρα όχι !  Στο δεύτερο, όχι ! Τι, ακριβώς, είναι ο γάμος;  Είναι θεσμός , αφού η κοινωνία τον αναγνωρίζει ως σύμβολο ότι κάποιος αποσύρεται από την αγορά ερωτικών συντρόφων.  Δηλαδή οι νυμφευόμενοι απευθύνονται στην κοινωνία.   Συχνά είναι θρησκευτική πράξη.  Δηλαδή οι νυμφευόμενοι απευθύνονται στον Θεό. Στην κρατική κοινωνία, είναι κυρίως νομική πράξη, δηλαδή οι νεόνυμφοι απευθύνονται στους κρατικούς αξιωματούχους, από τούς οποίους ζητούν πρώτα την άδεια να παντρευτούν, και ύστερα (αν τούς δοθεί) υπογράφουν το

Έμπλεξες, γιαγιάκα.

Έχουμε ολόκληρη σειρά με θέμα τα υποτιθέμενα δικαιώματα των ζώων. Και πριν τελειώσει καλά καλά,  διαβάζω  άλλη μια ιστορία παροξυσμού.  Άλλη μια ιστορία κακοποίησης ανθρώπου από ανθρώπους, στην πραγματικότητα. Έκαναν κάποιοι φιλόζωοι μήνυση σε μια 75χρονη γυναίκα που προκάλεσε "εύλογα δημόσια κατακραυγή και αρνητικά συναισθήματα", μάς λέει το άρθρο , επειδή τάχα μου κακοποίησε έναν σκύλο. Δείτε το επίμαχο βίντεο, παρακαλώ! Η γυναίκα πάει τοίχο-τοίχο, με το μπαστούνι, και λίγα μέτρα παρακάτω κοιμάται ένας μεγαλούτσικος σκύλος στο πεζοδρόμιο.  Δεν έχει ποδάρια ικανά για να τον προσπεράσει.  Υποφέρει η γυναίκα!   Και φοβάται να πλησιάσει τον σκύλο, γιατί μπορεί να την ρίξει, ή να την δαγκώσει, να πάει άκλαφτη, στην κατάσταση που είναι. Οπότε τού πετάει από απόσταση το μόνο πράγμα που έχει στα χέρια της:  το μπαστούνι.  Για να φύγει από εκεί ο σκύλος, να πάει παρακάτω, να πάει μετά τοίχο-τοίχο να μαζέψει το μπαστούνι και να συνεχίσει. Ο σκύλος τρομάζει λίγο, κάνει ένα "ιιι&

Καταναγκαστικός χαφιεδισμός

Εικόνα
Διαβάζουμε ότι το Φέισμπουκ (ΦΒ) κατέδωσε την άμβλωση που έκανε μια 17χρονη, σε συνεργασία με την μητέρα της, στην Νεμπράσκα.   Για την ακρίβεια, μια φίλη της κοπέλας την κατέδωσε στην αστυνομία, και το ΦΒ καταναγκάστηκε από την αστυνομία να αποκαλύψει ενοχοποιητικά στοιχεία.  Δεν έλαβε το ΦΒ την πρωτοβουλία.  (Όποιος έχει τέτοιες "φίλες"... να τις χαίρεται.) Υπόβαθρο Πρόσφατα, η άμβλωση κατέστη παράνομη σε ορισμένες πολιτείες της Αμερικής.  Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ επέτρεψε στις τοπικές πολιτείες να νομοθετήσουν, η καθεμία για λογαριασμό της, αν η άμβλωση θα είναι νόμιμη ή όχι.  Και, στην Νεμπράσκα, η απόφαση ήταν "όχι". Το δικαίωμα στην άμβλωση το υποστηρίζουν όλοι οι γνωστοί θεωρητικοί του λιμπερταριανισμού.  Έχουμε κάνει ειδικό βίντεο: Δυστυχώς, παρά τις ισχυρές θεωρητικές βάσεις αυτού του δικαιώματος, υπάρχουν στις ΗΠΑ κάποιοι λιμπερταριανοί που πιστεύουν ότι θα έπρεπε να απαγορεύονται οι αμβλώσεις, λόγω προσωπικών τους συντηρητικών και θρησκευτικών αξ

Χρήμα

Εικόνα
Πώς προέκυψε το χρήμα; Το χρήμα ανακαλύφθηκε αυθόρμητα, σε καιρούς προϊστορικούς, πολύ πριν τα κράτη, τις κεντρικές τράπεζες και τα νομισματοκοπεία. Πρώτα, ο άνθρωπος έπαψε να είναι τροφοσυλλέκτης, κι άρχισε να εκμεταλλεύεται παραγωγικά τους φυσικούς πόρους. Εκτιμάται ότι το 8.000 π.Χ., την παρθένα Γη την μοιράζονταν το πολύ 10 εκατομμύρια άνθρωποι.  Αυτό, όμως, δεν σήμαινε ότι ζούσαν πλούσια.  Όσο κανείς εργάζεται στο Α, αναγκαστικά δεν εργάζεται στο Β, και χωρίς εργασία οι φυσικοί πόροι μένουν αναξιοποίητοι.  Στην καλύτερη περίπτωση, οι πρώτες παραγωγικές κοινότητες κατακτούσαν οριακή αυτάρκεια, μέχρι την επόμενη πλημμύρα.  Η αυτάρκεια, που σήμερα μερικοί πολιτικοί την παρουσιάζουν σαν στόχο, σήμαινε μια ζωή στερήσεων, ανασφάλειας, και εξαντλητικής εργασίας για παραγωγή τροφής. Η επόμενη επαναστατική ανακάλυψη ήταν ο καταμερισμός εργασίας και το εμπόριο.  Ο καθένας εξειδικεύτηκε σε αυτό που παρήγαγε αποδοτικότερα, και τα υπόλοιπα τα αποκτούσε με ανταλλαγή.  Αυτό που

Εfood: Ο συνδικαλισμός που γυρίζει μπούμερανγκ

Υπάρχουν δύο ειδών εργαζόμενοι: μισθωτοί συμβασιούχοι, και ελεύθεροι επαγγελματίες ( freelancers ). Όπως παντού, δεν είναι όλοι οι εργαζόμενοι εξίσου παραγωγικοί.  Όταν η εταιρεία ζορίστηκε (λοκντάουν γαρ) και οι συμβάσεις κάποιων έληγαν, η εταιρεία είπε σε όσους δεν είχαν καλές επιδόσεις ότι δεν θα τούς ανανέωνε την σύμβαση, αλλά θα μπορούσαν, αν ήθελαν, να μετατραπούν σε freelancers.   Freelancer σημαίνει ότι μπορείς να δουλεύεις όποτε θέλεις και να βγάζεις όσα αντέχεις.  Υπάρχουν φοιτητές που βγάζουν 50 ευρώ σε 4 ώρες.  Όμως η εταιρεία δεν σε πληρώνει μισθό, ασφάλιση και τα σέα και τα μέα που επιβάλλει ο νόμος. Δηλαδή τα σέα και τα μέα  που κάνουν ακριβή υπόθεση το να έχεις κάποιον μισθωτό.  Που βαραίνουν οικονομικά την επιχείρηση, με αποτέλεσμα: Να καταδικάζουν τους παραγωγικούς εργαζόμενους σε χαμηλότερες αποδοχές.  Να αναγκάζουν τους εργαζόμενους που δεν είναι αρκετά παραγωγικοί και δεν μπορούν να καλύψουν το αυξημένο κόστος της εργασίας τους είτε να απολυθούν ένας-ένας είτε να