Λιμπερταριανισμός

Κάθε ποινή έχει δύο μέρη:   Την αποζημίωση του θύματος που αξίζει στο θύμα, και  την τιμωρία του θύτη που την αξίζει στον θύτη. Εδώ αναφερόμαστε στο δεύτερο κομμάτι, που επιβαρύνει τον θύτη πέρα απ' την αποζημίωση του θύματος. Σκοπός Στην Φιλοσοφία, έχουν προταθεί τρεις βασικές απόψεις για τον σκοπό της τιμωρίας:  Η αποτροπή (deterrence) μελλοντικών εγκλημάτων,  η αναμόρφωση (rehabilitation) του εγκληματία,  η αντεκδίκηση (retribution). Ο Ρόθμπαρντ έχει γράψει ότι στον λιμπερταριανισμό η τιμωρία είναι retributive (αντεκδικητική), και κατακρίνει τις άλλες δύο απόψεις. Retribution remains as our only just and viable theory of punishment[...]. The barbaric turns out to be the just while the "modern" and the "humanitarian" (αναφέρεται στην αποτροπή και την αναμόρφωση) turn out to be grotesque parodies of justice. Το επιχείρημα του Ρόθμπαρντ κατά της αποτροπής είναι ένα γνωστό επιχείρημα που δεν το επινόησε ο ίδιος:  Aν σκοπός είναι  μόνο  η  αποτροπή, τιμωρούμε παρ

Διαβάζουμε ότι ο Κάρολος δεν πληρώνει φόρο κληρονομίας για την τεράστια ακίνητη περιουσία που κληρονομεί απ' την Ελισάβετ. Τα αισθήματα είναι ανάμικτα. Απ' την μία, είναι ευχάριστο που κάποιος δεν ληστεύεται απ' το Κράτος.   Όχι, δεν θέλω να τον φορολογήσουν!    Στο κάτω κάτω, και να τον φορολογήσουν, τι θα ωφεληθώ;  Θα μού επιστρέψουν εμένα τους φόρους μου;  Όχι βέβαια.  Άλλοι θα τα πάρουν κι αυτά, όπως πήραν και τα δικά μου.  Δεν θέλω λοιπόν να φορολογήσουν τον Κάρολο.  Θέλω να σταματήσουν να φορολογούν κι εμένα, και όλους!   Θέλω το Κράτος (ως θεσμός) να καταργηθεί και να απελευθερωθεί η αγορά. Απ' την άλλη, ο Κάρολος  είναι  το Κράτος.  Είναι κορυφαίο στέλεχος ενός κράτους.  Το στέλεχος του μηχανισμού καταλήστευσης δεν αυτο-ληστεύεται.  Εξεπλάγη κανείς; Η χαρά που κάποιος δεν φορολογήθηκε μετατρέπεται σύντομα σε λύπη όταν διαπιστώνουμε ποιος  ήταν ο τυχερός, και γιατί .  Ο λόγος που αυτός είναι τυχερός είναι ο ίδιος λόγος που εμείς είμαστε άτυχοι.  Ο λόγος είναι ότ

Ορισμοί Εδώ, όταν λέω "γυναίκες" και "άνδρες", εννοώ ανθρώπους με χρωμοσώματα ΧΧ και ΧΥ αντιστοίχως. Αναφέρομαι στο βιολογικό φύλο. Ό,τι δηλώσεις, με μια εξαίρεση Στον λιμπερταριανισμό, ο καθένας μπορεί να αισθάνεται και να δηλώνει ό,τι θέλει.  Δεν είναι υποχρεωμένοι οι άλλοι να σε αποκαλούν όπως θες εσύ, αλλά η δήλωση επιτρέπεται.  Με μία μόνο εξαίρεση: Δεν επιτρέπεται η απάτη . Πχ, δεν επιτρέπεται να δηλώσεις ψευδή στοιχεία στο βιογραφικό σου προκειμένου να αποσπάσεις χρήματα, γιατί αυτό είναι κλοπή. Αλλά μπορείς, αν είσαι άνδρας, να γράψεις στο βιογραφικό σου ότι θεωρείς τον εαυτό σου γυναίκα (που ισχύει).  Αν ο ενδιαφερόμενος σε ρωτήσει “είσαι και βιολογικά γυναίκα;” μπορείς να αρνηθείς να απαντήσεις, αλλά, αν απαντήσεις ψευδώς, μπορεί να κατηγορηθείς για απάτη. Απάτη υφίσταται όταν υπάρχει οικονομικό διακύβευμα. Όχι όταν βγαίνεις ραντεβού με κάποιον. Εκεί, είναι ψέμα μεν, είναι ηθικά μεμπτό ίσως, αλλά δεν είναι απάτη με βάση τον λιμπερταριανισμό.  Εν ολίγοι

Διαβάζουμε την ιστορία του Stefan Guericke, του Γερμανού διδάκτορα αρχαιολογίας που έγινε ο μεγαλύτερος αρχαιοκάπηλος μη-πρωθυπουργός της σύγχρονης ιστορίας. Καταδικάστηκε επανειλημμένως για  λαθρεμπόριο αρχαιοτήτων “ανεκτίμητης αξίας”. Ανεκτίμητης; Το "ανεκτίμητης αξίας" χρειάζεται εξήγηση. Πρώτον, αξία για ποιον;  Το κάθε πράγμα έχει άλλη αξία για τον καθένα.  Το μόνο αντικειμενικό που ξέρουμε για την αξία ενός πράγματος είναι ότι κάποιος το αγόρασε για ένα ποσόν, άρα γι' αυτόν είχε μεγαλύτερη αξία από αυτό το ποσόν, ενώ γι' αυτόν που το πούλησε είχε μικρότερη αξία. Δεύτερον, α ν πας ένα εύρημα "ανεκτίμητης αξίας" σ' έναν έμπειρο αρχαιοκάπηλο ή στον οίκο Κρίστι, μια χαρά θα εκτιμήσουν πόσα πιάνει. Όποιος εμπορεύεται τέτοια πράγματα συχνά, έχει μάθει να κάνει πρόβλεψη. Όταν πουληθεί, θα γνωρίζουμε πλέον όλοι (αντικειμενικά) ότι για κάποιον άξιζε (υποκειμενικά) περισσότερο από κάποιο ποσό. Αυτό θα ληφθεί υπόψιν για να ανανεώσουμε την εκτίμηση της

Τούτη η ιστορία προέρχεται από μαρτυρία κάποιου που γεννήθηκε αμέσως μετά τον 2ο ΠΠ, που τού την είχαν πει οι γονείς του από πρώτο χέρι.  Δεν έχει σημασία ούτε ο τόπος ούτε τα ονόματα.  Ο λόγος που δεν θέλω να πω ονόματα είναι πως οι σημερινοί απόγονοι αυτών των ανθρώπων δεν έχουν καμία ευθύνη για τα καμώματα των παππούδων τους. Ένας πρώην αξιωματικός της Ελ.Ασ., ας τον πούμε Μανώλη, στην Κατοχή είχε δραστηριοποιηθεί ως κατάσκοπος των Άγγλων, δηλαδή των Συμμάχων.  Οι Άγγλοι έριχναν "κασόνια τις λίρες" για να χρηματοδοτήσουν το κατασκοπευτικό τους δίκτυο κατά των Γερμανών κατακτητών. Μια μέρα πήγαινε, με το λεωφορείο, στην κεφαλούπολη της περιοχής να συναντήσει τους κατασκόπους που διηύθυνε και να τούς πληρώσει.  Ήταν φορτωμένος λίρες και δύο πιστόλια. Στον δρόμο, αντιλήφθηκε ότι τον παρακολουθούσαν δύο συνεργάτες των Γερμανών.  Κατέβηκε πριν φτάσει στην πόλη.  Όλοι γνώριζαν τι επρόκειτο να συμβεί.  Ο Μανώλης τραβάει το ένα του όπλο, αλλά παθαίνει εμπλοκή.  Πριν προλάβει να τρ

Η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο.  Ήδη έχει πετύχει υπεράνθρωπες επιδόσεις σε παιχνίδια όπως του Atari.   Πλέον, έχει και υπεράνθρωπες επιδόσεις στην κατανόηση βασικών πολιτικών εννοιών, αφού δείχνει να κατανοεί πράγματα που οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να κατανοήσουν.  Οι άνθρωποι, υπό ίδιες συνθήκες, συχνά παθαίνουν βραχυκύκλωμα, αρχίζουν να λένε παράλογα πράγματα όπως " αν δεν σ' αρέσει να σού παίρνουμε τα λεφτά να πας στην ζούγκλα " και άλλα τέτοια ακατάληπτα. Επίσης, το AI δείχνει υπεράνθρωπη ικανότητα να παραδέχεται τις αντιφάσεις και να αναθεωρεί τις απόψεις του.  Είναι  "ανοιχτόμυαλο".  Διαφαίνεται η ελπίδα , αν μάς αντικαταστήσουν τα ρομπότ, ο κόσμος να γίνει καλύτερος. 🙂 Το εξής είναι ένας διάλογος με το GPT-3.  Το κείμενο του ανθρώπου (human) είναι γραμμένο από άνθρωπο και οι αποκρίσεις του AI είναι αποτέλεσμα υπολογισμού που κάνει το γλωσσικό μοντέλο GPT-3. Human: is taxation theft? AI: Again, that depends on your persp

Σχόλιο ακροατή στο  1ο βίντεο  της σειράς για τα ζώα Όταν ρυπαίνεις το περιβάλλον, προσβάλλεις τα δικαιώματα των άλλων.  Όταν παράγεις CO2 και συμβάλλεις στην υπερθέρμανση του πλανήτη, αυτό έχει επίπτωση και στην δικιά μου ζωή και το δικό μου μέλλον. Και δεν είναι μόνο το CO2, αλλά και τα μικροπλαστικά, τα σκουπίδια στους ωκεανούς κτλ.  Οπότε, από λιμπερταριανή άποψη, έχεις δικαίωμα να καταστρέψεις κάθε αυτοκίνητο, εργοστάσιο και καυστήρα. Αυτό μοιάζει με τον νόμο της ζούγκλας, οπότε είναι απαραίτητη μια περιβαλλοντική πολιτική. Δεν έχω ακούσει μέχρι στιγμής κάποια λιμπερταριανή απάντηση στο περιβαλλοντικό πρόβλημα, και αν δεν δωθεί οι κρατιστές θα κερδίζουν έδαφος. Απάντηση Δεν βλέπω γιατί το περιβαλλοντικό θέμα είναι τόσο κρίσιμο που, αν δεν το λύσουμε εμείς, τότε δικαιολογείται η συστηματική ληστεία, η βία, η δουλεία, και η τρομοκρατία.   Έχουν πολλή δουλειά να κάνουν οι κρατιστές για να κερδίσουν ή να διατηρήσουν έδαφος.   Το βάρος της απόδειξης είναι σ' αυτούς, που υποστηρίζο

Ο μύθος που συζητούμε εδώ είναι ότι όποιος είναι λιμπερταριανός, επειδή είναι ηθικός ατομιστής και συνήθως αναρχικός, είναι αντικοινωνικός, απροσάρμoστος, ασυμβίβαστος, σολιψιστής, κλπ. Φιλοσοφίες Ο ηθικός ατομισμός (moral individualism) αναγνωρίζει το άτομο ως φορέα αξιών, ηθικών αποφάσεων, δικαιωμάτων και ευθυνών.  Δεν λέει ότι ο άνθρωπος δεν χρειάζεται παρέα.  Τα δικαιώματα, άλλωστε, τα θέλουμε για να οριοθετούμε τις συναναστροφές  μας.  Ο Ροβινσώνας Κρούσος, πριν την εμφάνιση του Παρασκευά, δεν είχε ανάγκη ούτε δικαιώματα ούτε ατομισμό.  Το ότι μιλάμε για θεωρία δικαίου, από μόνο του, δείχνει ότι δεν απευθυνόμαστε σε Ροβινσώνες. Ο ηθικός εγωισμός (moral egoism) λέει κάτι διαφορετικό που  δεν  είναι μέρος του λιμπερταριανισμού.  Λέει ότι  οφείλεις να κάνεις αυτό που σε συμφέρει. Μα ο λιμπ/σμός δεν απαγορεύει να βλάψεις τον εαυτό σου.  Δικός σου είσαι, ό,τι θες σε κάνεις. Πραξεολογία Άλλωστε, δεν είναι καθόλου εύκολο να βλάψεις τον εαυτό σου, με την ευρύτερη έννοια των συμφερόντων

Μετά χαράς κλείσαμε σήμερα την σειρά για τα δικαιώματα των ζώων, στο YouTube.   Εδώ είναι το playlist . Στην εισαγωγή κάνω ένα γενικό σχόλιο του φαινομένου, μια ψυχολογική ερμηνεία του πώς φτάσαμε, ίσως, σ' αυτό το σημείο, και προϊδεάζω για αυτά που θα αναπτύξω στα επόμενα βίντεο. Στο 2ο βίντεο, αναφέρομαι στους φιλοσόφους που δεν πιστεύουν ότι τα ζώα έχουν δικαιώματα.  Καρτέσιος, Καντ, Ακινάτης, Μ. Βασίλειος, κλπ. Το 3ο βίντεο είναι το πιο ενδιαφέρον από άποψη λιμπερταριανής θεωρίας, γιατί αναπτύσσω το επιχείρημα του Νάρβεσον για την δικαιολόγηση των δικαιωμάτων, και εξηγώ τα προβλήματα του ωφελιμισμού που πρεσβεύει ο Μπένθαμ. Στο 4ο και τελευταίο επεισόδιο αναφέρομαι στους κορυφαίους φιλόζωους του καιρού μας, τον Σίνγκερ και τον Ρήγκαν. Ήταν κουραστική σειρά, με απαιτητικό περιεχόμενο.  Ελπίζω να μην σάς κούρασα όσο κούρασα τον εαυτό μου.  😁 Είμαι ευχαριστημένος απ' την ποιότητα του έργου και των περισσότερων σχολίων που έλαβα.  Σύντομα θα μοιραστώ κι εδώ, επιλεκτικά, κάποια

Διαβάζω εδώ και μέρες, και ξαναδιαβάζω εχθές , ότι τραγικά πράγματα συμβαίνουν σε μια νησίδα στον Έβρο. Μια 40ριά άνθρωποι έχουν αποκλειστεί στην νησίδα και τούς τρώνε τα φίδια.  Κυριολεκτικά.  Ένα κορίτσι 5 χρονών πέθανε από σκορπιό.  Εδώ και μέρες! Η 3η Ελληνική Δημοκρατία (ΕΔ) και η Δημοκρατία της Τουρκίας (ΔΤ) πετάνε το μπαλάκι η μία στην άλλη.  "Όχι δική σου είναι η νησίδα, πήγαινε εσύ να τούς μαζέψεις", "Δεν είναι δική μου, πήγαινε εσύ." Και οι δύο ψέματα λένε, γιατί η νησίδα δεν είναι κανενός.  Από λιμπερταριανή άποψη είναι άκτητη, αναξιοποίητη, στην φυσική της κατάσταση, και οποιοσδήποτε δικαιούται να πάει εκεί να την οικειοποιηθεί.  Φυσικά δεν θα τον αφήσουν οι εγκληματικές οργανώσεις που έχουν καταλάβει τεράστιες εκτάσεις και μονοπωλούν την βία και την "προστασία" σ' αυτές. Το κακό δεν είναι ότι δεν πάει κανένα Κράτος να τούς σώσει.  Δεν περιμένει κανείς τίποτα τέτοιο.  Δεν είναι φιλανθρωπικές οργανώσεις η ΕΔ και η ΔΤ.  Είναι κατακτητικές κα

Διαβάζουμε ότι κάποιος ξυλοκοπούσε την γυναίκα του στα Χανιά.  Παρενέβη η γειτόνισσα και ο σύζυγος τότε "άρχισε να ουρλιάζει ότι είναι δική του, ότι μπορεί να της κάνει ό,τι θέλει, ότι αν θέλει μπορεί να της ρίχνει όσες σφαλιάρες θέλει, πως δεν είναι κανενός η δουλειά να χώνεται και άλλα παρόμοια." Δύο ερωτήματα: Ισχύει ότι η σύζυγος ανήκει σ' αυτόν και άρα τής κάνει ό,τι θέλει; Ισχύει ότι "δεν είναι κανενός δουλειά να χώνεται"; Στο πρώτο,  σχεδόν σίγουρα όχι !  Στο δεύτερο, όχι ! Τι, ακριβώς, είναι ο γάμος;  Είναι θεσμός , αφού η κοινωνία τον αναγνωρίζει ως σύμβολο ότι κάποιος αποσύρεται από την αγορά ερωτικών συντρόφων.  Δηλαδή οι νυμφευόμενοι απευθύνονται στην κοινωνία.   Συχνά είναι θρησκευτική πράξη.  Δηλαδή οι νυμφευόμενοι απευθύνονται στον Θεό. Στην κρατική κοινωνία, είναι κυρίως νομική πράξη, δηλαδή οι νεόνυμφοι απευθύνονται στους κρατικούς αξιωματούχους, από τούς οποίους ζητούν πρώτα την άδεια να παντρευτούν, και ύστερα (αν τούς δοθεί) υπογράφουν το